Σύνδρομο Υπακρωμιακής Προστριβής

Το σύνδρομο υπακρωμιακής προστριβής (αλλιώς σύνδρομο πρόσκρουσης ή τενοντίτιδα ώμου ή τενοντίτιδα υπερακανθίου) είναι μία κάκωση στην άρθρωση του ώμου, η οποία δημιουργείται από την προστριβή των τενόντων του στροφικού πετάλου με το ακρώμιο. Το ακρώμιο είναι μια προεξοχή της ωμοπλάτης πάνω από τον βραχίονα. Η προστριβή αυτή έχει ως αποτέλεσμα να προκαλείται φλεγμονή και πόνος στον ώμο.

Ο πόνος συνήθως εμφανίζεται όταν σηκώνεται το χέρι πάνω από ένα ύψος ή όταν διενεργεί στροφή πέρα από κάποιο συγκεκριμένο σημείο. Με την πάροδο του χρόνου ο πόνος παρατηρείται κατά τη διάρκεια της νύχτας. Παράλληλα, ο ώμος αρχίζει να χάνει την κινητικότητά του, εμφανίζει αδυναμία και ενδέχεται ο πόνος να αρχίσει να διαχέεται και στην περιοχή του βραχίονα.

Αίτια

Το σύνδρομο υπακρωμιακής προστριβής ώμου είναι κατά κανόνα μια πάθηση οφειλόμενη σε υπερχρήση της άρθρωσης του ώμου, δηλαδή από επαναλαμβανόμενες ασκήσεις και εργασίες που καταπονούν την άρθρωση. Υπάρχουν ωστόσο και ορισμένα άλλα αίτια τα οποία έχουν κατά καιρούς προταθεί από την ιατρική κοινότητα. Ορισμένα από αυτά είναι:

  • η κληρονομική προδιάθεση
  • η οστεοαρθρίτιδα
  • ο ύπνος πάνω στον βραχίονα
  • ο ελλιπής έλεγχος των μυών πέριξ της άρθρωσης
  • η σκολίωση
  • η κύφωση
  • ορισμένες μυικές ανισορροπίες

η συμμετοχή σε ορισμένα αθλήματα όπως βόλεϊ, μπάσκετ, άρση βαρών, αθλήματα ρίψεων (ακοντισμός, σφαιροβολία, δισκοβολία, σφυροβολία), τένις, μπέισμπολ κ.ά

το κράτημα του άκρου στην ίδια θέση για αρκετή ώρα

Διάγνωση – Θεραπεία

Η διάγνωση της πάθησης βασίζεται στη λήψη λεπτομερούς ιστορικού του ασθενούς και στην υποβολή του σε μυοσκελετικές δοκιμασίες από ειδικό (γιατρό ή/και φυσικοθεραπευτή), σε ακτινογραφίες και σε μαγνητική τομογραφία.

Η θεραπεία της πάθησης βασίζεται κυρίως στη φυσικοθεραπεία, η οποία έχει ως στόχο τη μείωση του πόνου, την αποτροπή των μυικών συσπάσεων, την ενδυνάμωση του μυικού συστήματος, την αύξηση της ελαστικότητας του πετάλου στροφέων και την αποκατάσταση της λειτουργικότητας. Η διάρκεια της θεραπείας εξαρτάται από τη σοβαρότητα της πάθησης και μπορεί να διαρκέσει από μερικές εβδομάδες έως μερικούς μήνες. Οπωσδήποτε όμως, ο ασθενής πρέπει να ακολουθήσει ορισμένο πρόγραμμα ασκήσεων και μετά το πέρας της κύριας θεραπείας για να είναι η αποκατάσταση η ενδεδειγμένη.

Οι μέθοδοι που μπορεί να χρησιμοποιηθούν από τον φυσικοθεραπευτή περιλαμβάνουν:

  • ηλεκτροθεραπεία
  • υπερήχους
  • laser
  • διαθερμίες
  • ασκήσεις κινητικότητας
  • διατάσεις και μυοπεριτονιακή απελευθέρωση
  • ασκήσεις ενδυνάμωσης
  • ασκήσεις ισορροπίας (για βελτίωση της ιδιοδεκτικότητας της περιοχής)
  • ασκήσεις σταθεροποίησης της άρθρωσης
  • ιοντοφόρεση
  • παθητική κινητοποίηση
  • θεραπεία με TECAR

Εάν η φυσικοθεραπεία δεν αποδειχτεί επαρκής, τότε ίσως χρειαστεί χειρουργική αντιμετώπιση. Ωστόσο, σχεδόν όλες οι περιπτώσεις που έχουμε αναλάβει στη Physionow δεν χρειάστηκαν τίποτα περισσότερο από συμπληρωματική στη φυσικοθεραπεία, χρήση αντιφλεγμονωδών φαρμάκων, και τα αποτελέσματα υπήρξαν θεαματικά. Καλέστε μας και θα δώσουμε λύση και στο δικό σας πρόβλημα.

Σαμαράς Μιχάλης
Φυσικοθεραπευτής

Κλείστε ραντεβού ή εκδηλώστε ενδιαφέρον για επικοινωνία