Η ρήξη του στροφικού πετάλου είναι μία συχνή πάθηση του ώμου που προσβάλει τους ενήλικες με αποτέλεσμα να προκαλείται πόνος, περιορισμός της κίνησης του ώμου και μυϊκή αδυναμία.
Οι στροφείς μύες είναι μια ομάδα μυών οι οποίοι ξεκινούν από την ωμοπλάτη και καταλήγουν στο βραχιόνιο οστό και προσφέρουν σταθερότητα στην άρθρωση του ώμου και βοηθούν στην ανύψωση και στις στροφικές κινήσεις του. Η λειτουργία αυτή είναι εξαιρετικά σημαντική δεδομένου ότι στην άρθρωση του ώμου δεν υπάρχουν ισχυροί σύνδεσμοι.
Το πέταλο των στροφέων μυών του ώμου σχηματίζεται από τους εξής μύες:
- τον υπερακάνθιο
- τον υπακάνθιο
- τον ελάσσονα στρογγύλο
- τον υποπλάτιο μυ
Ρήξη του στροφικού πετάλου του ώμου έχουμε όταν ένας ή συνδυασμός των παραπάνω μυών υποστεί μερική ή ολική ρήξη. Η ρήξη αυτή μπορεί να είναι είτε εκφυλιστική είτε τραυματική.
Οι εκφυλιστικές ρήξεις προσβάλλουν κυρίως ανθρώπους άνω των 40 ετών που ασκούν χειρωνακτικά επαγγέλματα αλλά και αθλητές αγωνισμάτων όπως, ο ακοντισμός, η κολύμβηση, η άρση βαρών, η πετοσφαίριση, η υδατοσφαίριση, το baseball κ.α. Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις παρατηρούμε πως το άθλημα ή η εργασία κάποιου τον αναγκάζει να σηκώνει συχνά τα χέρια του πάνω από το επίπεδο των ώμων με αποτέλεσμα τη σταδιακή φθορά και τελικά τον εκφυλισμό των μυών του ώμου.
Από την άλλη, οι τραυματικές ρήξεις παρατηρούνται κυρίως σε ανθρώπους νεαρής ηλικίας και οφείλονται σε απότομη ή/και υπέρμετρη άσκηση δύναμης στους τένοντες των μυών, σε πτώση και στήριξη του βάρους του σώματος στο ένα χέρι ή σε εξάρθημα του ώμου.
Στα συμπτώματα της ρήξης στροφικού πετάλου περιλαμβάνονται:
- ο έντονος πόνος, εντοπισμένος σε συγκεκριμένο σημείο του ώμου
- η αδυναμία ανύψωσης του άνω άκρου σε περίπτωση ολικής ρήξης
- αίσθηση πόνου και κριγμού κατά την προσπάθεια ανύψωσης (στη μερική ρήξη)
- ο ξαφνικός πόνος κατά τις βραδινές/νυχτερινές ώρες
- η ατροφία των μυών
- η ελάττωση της μυϊκής δύναμης
Σε περιπτώσεις ολικής ρήξης η αποκατάσταση των στροφέων μυών απαιτεί χειρουργική αντιμετώπιση και στη συνέχεια εντατικό πρόγραμμα αποκατάστασης, αρχικά μόνο με παθητικές κινήσεις που εκτελούνται από τον φυσικοθεραπευτή, χωρίς τη συμμετοχή του ασθενούς. Σε αυτή τη φάση ο ώμος πρέπει να είναι ακινητοποιημένος. Στη συνέχεια ακολουθείται φυσικοθεραπεία με τη συμμετοχή και τη συνεργασία του ασθενούς ώστε να επιτευχθεί ενδυνάμωση των μυών και αποκατάσταση της κινητικότητάς τους.
Στις δε περιπτώσεις όπου η ρήξη δεν είναι ολική, το πρόβλημα αντιμετωπίζεται με κατάλληλη φυσικοθεραπεία (ενδεχομένως συνδυαστικά με φαρμακευτική αγωγή), χωρίς να χρειάζεται απαραίτητα χειρουργείο. Βασική προϋπόθεση επιτυχούς αποθεραπείας είναι η αποφυγή εκ μέρους του ασθενούς κινήσεων και δραστηριοτήτων αντίστοιχες αυτών που προκάλεσαν εξαρχής το πρόβλημα (άρσεις αντικειμένων, ρίψεις, άσκηση πίεσης στους ώμους). Η συνεργασία του ασθενούς με τον φυσικοθεραπευτή του είναι επίσης ένας κρίσιμος παράγοντας για την επιτυχή αποκατάσταση του προβλήματος.
Σαμαράς Μιχάλης
Φυσικοθεραπευτής