Η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι μια χρόνια φλεγμονώδης, αυτοάνοση και εξελικτική νόσος η οποία προσβάλλει περίπου το 1% των ανθρώπων. Είναι συνηθέστερη σε άτομα ηλικίας 40 έως 60 ετών και η συχνότητά της στις γυναίκες είναι σχεδόν τριπλάσια απ’ ό,τι στους άνδρες. Η ρευματοειδής αρθρίτιδα προσβάλλει σχεδόν πάντα τις ίδιες αρθρώσεις και στις δύο πλευρές του σώματος, ενώ ορισμένες φορές έχει χαρακτήρα οικογενή, πράγμα που υποδηλώνει γενετικό παράγοντα και κληρονομικότητα.
Η ακριβής αιτία ανάπτυξης της ρευματοειδούς αρθρίτιδας δεν είναι γνωστή αλλά φαίνεται πως οι παράγοντες που εμπλέκονται στην αιτιοπαθογένεια της νόσου μπορεί αν είναι:
- γενετικοί
- περιβαλλοντικοί
- ορμονικοί
- ανοσολογικοί
Στη ρευματοειδή αρθρίτιδα έχουμε φλεγμονή του αρθρικού υμένα που επενδύει κάθε άρθρωση, με αποτέλεσμα οι αρθρώσεις να γίνονται δύσκαμπτες και να πρήζονται. Αυτό έχει ως συνέπεια τη βαθμιαία διάβρωση του χόνδρου που καλύπτει τα άκρα των οστών. Ταυτόχρονα, οι τένοντες και οι σύνδεσμοι, που παρέχουν στήριξη στις αρθρώσεις, χαλαρώνουν και φθείρονται. Σε κάποιες δε περιπτώσεις ενδέχεται να υπάρξει και παραμόρφωση των αρθρώσεων.
Συνήθως, η ρευματοειδής αρθρίτιδα αναπτύσσεται με αργό ρυθμό και τα γενικά συμπτώματα εμφάνισης της νόσου είναι κόπωση, ανορεξία, απώλεια βάρους, πόνος στις αρθρώσεις και ωχρό δέρμα. Άλλα συμπτώματα μπορεί να είναι:
- οζίδια σε περιοχές πίεσης (αγκώνες, καρποί)
- πόνος στις αρθρώσεις (ιδιαίτερα τις πρωινές ώρες)
- δυσκαμψία
- οίδημα στις αρθρώσεις
- διόγκωση των αρθρώσεων
- θερμότητα των αρθρώσεων
Η ρευματοειδής αρθρίτιδα, συνήθως, εμφανίζεται σε επεισόδια που διαρκούν μερικές εβδομάδες ή μήνες, με ενδιάμεσες περιόδους όπου τα συμπτώματα υποχωρούν. Μετά από αρκετά χρόνια περιόδων έξαρσης και ύφεσης των συμπτωμάτων, η νόσος περνάει σε φάση αδράνειας. Ωστόσο, ενδέχεται να έχει «αφήσει» επιπλοκές που κουβαλούν οι αρθρώσεις και ο οργανισμός, μερικές εκ των οποίων μπορεί να είναι:
- απώλεια της πυκνότητας και της δύναμης των οστών
- πιθανή θυλακίτιδα γύρω από την άρθρωση με αποτέλεσμα την παρουσίαση φλεγμονής
- φλεγμονή των τοιχωμάτων των αρτηριών που τροφοδοτούν τα δάχτυλα των χεριών και των ποδιών, με ενδεχόμενο αποτέλεσμα το φαινόμενο του Raynaud, μία πάθηση που προκαλεί το άσπρισμα και τον έντονο πόνο στα δάχτυλα των χεριών και των ποδιών όταν αυτά εκτίθενται στο κρύο
- φλεγμονή του ματιού (ιριδοκυκλίτιδα, ραγοειδίτιδα)
- φλεγμονή της μεμβράνης που περιβάλλει την καρδιά (περικαρδίτιδα)
- διόγκωση του σπλήνα και των λεμφαδένων (σπανιότερα)
- σύνδρομο του καρπιαίου σωλήνα εξαιτίας του οιδήματος που πιέζει το μέσο νεύρο στον καρπό και προκαλεί πόνο και μυρμηκίαση
- αναιμία
Η θεραπεία της ρευματοειδούς αρθρίτιδας έχει διπλό στόχο: από τη μία επιδιώκεται την ανακούφιση του πόνου και την υποχώρηση της δυσκαμψίας της άρθρωσης, και από την άλλη, γίνεται προσπάθεια μείωσης περαιτέρω βλάβης των αρθρώσεων και επιβράδυνσης της εξέλιξης της νόσου.
Ανάλογα με τα συμπτώματα, την ηλικία του ασθενούς και τη διάρκεια της νόσου η θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει αντιφλεγμονώδη φάρμακα, χρήση νάρθηκα, χειρουργική επέμβαση, ήπια άσκηση, υδροθεραπεία και φυσικά φυσικοθεραπεία.
Η φυσικοθεραπεία και η ήπια, τακτική άσκηση που θα σας προτείνει το Physionow, μπορεί να συμβάλει στη διατήρηση ή βελτίωση της κινητικότητας των αρθρώσεων, στην αύξηση της μυικής δύναμης, στη μείωση της δυσκαμψίας και στην ανακούφιση από τον πόνο.
Σαμαράς Μιχάλης
Φυσικοθεραπευτής