Σκολίωση

Η σκολίωση είναι πάθηση της σπονδυλικής στήλης και περιγράφεται ως πλάγια κύρτωση/παραμόρφωση του κορμού, σε ένα η περισσότερα σημεία. Ταυτόχρονα με το πλάγιο κύρτωμα του κορμού διαπιστώνεται και στροφή μιας σειράς σπονδύλων. Υπάρχουν διάφορα είδη σκολίωσης αλλά γενικά, οι ειδικοί, ταξινομούν την πάθηση σε δύο κυρίες κατηγορίες, σε οργανική και λειτουργική.

Η οργανική σκολίωση συνοδεύεται σχεδόν πάντα από στροφή των σπονδύλων και τα αίτια εμφάνισής της συνήθως μάς είναι άγνωστα. Σε αυτή την περίπτωση (80%-85% των περιπτώσεων) μιλάμε για ιδιοπαθή σκολίωση. Υπάρχουν όμως και άλλες κατηγορίες οργανικής σκολίωσης όπου τα αίτια μάς είναι γνωστά. Τέτοιες είναι:

Η συγγενής σκολίωση: οφείλεται σε ανωμαλίες της σπονδυλικής στήλης, όπως ο συγγενής ημισπόνδυλος (ατελής σχηματισμός), η συνοστέωση σπονδύλων και η συνοστέωση πλευρών.

Η νευρομυϊκή σκολίωση: οφείλεται σε ατροφία ομάδων μυών του κορμού, όπως σκολίωση από πολυομυελίτιδα, η εγκεφαλική παράλυση και η μυϊκή δυστροφία.

Άλλα αίτια για την εμφάνιση οργανικής σκολίωσης είναι η νευροϊνωμάτωση, η ατελής οστεογένεση, το σύνδρομο Marfan, οι βλεννοπολυσακχαριδώσεις, ο νανισμός, η ραχίτις, παραμορφώσεις μετά από κάταγμα, έγκαυμα, συγγενής καρδιοπάθεια κ.ά.

Στη λειτουργική σκολίωση δεν παρατηρείται στροφή των σπονδύλων. Ως εκ τούτου μπορεί να διορθωθεί από τον ίδιο τον ασθενή, τον γιατρό ή τον φυσικοθεραπευτή. Στις περισσότερες περιπτώσεις η εμφάνιση λειτουργικής σκολίωσης έχει να κάνει με κακή στάση του σώματος. Άλλα αίτια είναι η ανισοσκελία, η πυελική ασυμμετρία, η δισκοκήλη, η δισκίτιδα, το οστεοειδές οστέωμα της σπονδυλικής στήλης κ.ά. Όταν λείψει η αιτία που προκαλεί τη σκολίωση, τότε εξαφανίζεται και η ίδια η πάθηση.

Διάγνωση – Θεραπεία

Η σκολίωση γίνεται αντιληπτή κυρίως από την εμφανή παραμόρφωση του σκελετού, αφού σπανίως συνοδεύεται από πόνο. Από ιατρικής πλευράς, η διάγνωση γίνεται με κλινική εξέταση και με ακτινογραφία της σπονδυλικής στήλης.

Από τη στιγμή που έχει γίνει η διάγνωση, υπάρχει μια σειρά παραμέτρων που πρέπει να ληφθούν υπόψη προκειμένου να επιλεγεί και να ακολουθηθεί η κατάλληλη θεραπεία. Ορισμένες από αυτές τις παραμέτρους είναι:

• ο τύπος της νόσου
• ο βαθμός του κυρτώματος της σπονδυλικής στήλης
• η θέση του κυρτώματος
• ο βαθμός επιδείνωσης
• ο βαθμός δυσκαμψίας

Αφού έχουν εξεταστεί όλες οι παράμετροι, τότε μπορεί να επιλεγεί και η κατάλληλη θεραπεία:

Εάν το κύρτωμα είναι μέχρι 20 μοίρες, συνιστάται φυσικοθεραπεία, κολύμπι και τακτική παρακολούθηση κάθε 6 μήνες

Εάν το κύρτωμα είναι μεγαλύτερο των 25 μοιρών, εκτός από τη φυσικοθεραπεία, χρειάζεται και εφαρμογή ειδικού κηδεμόνα 23 ώρες το εικοσιτετράωρο, αν πρόκειται για παιδιά και εφήβους. Αν πρόκειται για ενήλικο ασθενή, η εφαρμογή του κηδεμόνα γίνεται μόνο κατά τη διάρκεια της νύχτας

Εάν το κύρτωμα ξεπερνάει τις 40 μοίρες, τότε πιθανότατα να χρειαστεί χειρουργική αντιμετώπιση της σκολίωσης

Η φυσικοθεραπεία είναι σε κάθε περίπτωση ένα απαραίτητο συστατικό στην αντιμετώπιση της πάθησης. Ο θεραπευτής προβαίνει σε ειδικούς χειρισμούς αποσυμπίεσης και χαλάρωσης της σπονδυλικής στήλης ώστε να μειωθούν οι μοίρες της σκολίωσης και καταρτίζει ειδικό πρόγραμμα ασκήσεων φυσικοθεραπείας για την ενδυνάμωση των μυών.

Η θεραπεία της σκολίωσης από εξειδικευμένο φυσικοθεραπευτή, όπως δηλαδή την κάνουμε στη Physionow, έχει πραγματικά και μετρήσιμα αποτελέσματα: αρχικά σταματάει την επιδείνωση, στη συνέχεια σταθεροποιεί την κατάσταση και τέλος, βελτιώνει το πρόβλημα κατεβάζοντας συνεχώς τοις μοίρες της σκολίωσης. Κι αυτό το επιτυγχάνουμε χωρίς να βλάψουμε καθόλου τους βασικούς αναπνευστικούς μύς.

Για τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα στην αντιμετώπιση της πάθησης χρειάζονται τουλάχιστον 3 με 4 συνεδρίες την εβδομάδα για διάστημα που εξαρτάται από τη σοβαρότητα του προβλήματος.