Βελονισμός
Ο βελονισμός είναι μία μέθοδος θεραπείας και αποκατάστασης που χρησιμοποιείται στην παραδοσιακή κινεζική ιατρική εδώ και πάνω από 4.500 χρόνια. Στη δυτική ιατρική άρχισε να διαδίδεται ευρέως τα τελευταία 50 χρόνια. Από το 1976, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έχει εντάξει τον βελονισμό στις μεθόδους θεραπείας αρκετών παθήσεων και ασθενειών. Με τον βελονισμό (ξηρά βελόνα ή με ρεύμα) επιταχύνεται η επούλωση των ιστών και αυξάνεται η λειτουργικότητά τους.
Η μέθοδος με την οποία εφαρμόζεται ο βελονισμός είναι αρκετά απλή: ο θεραπευτής εισάγει βελόνες, με πάχος ίσο με αυτό μιας ανθρώπινης τρίχας, σε διάφορα σημεία του σώματος και τις αφήνει να παραμείνουν για ένα χρονικό διάστημα που ποικίλλει ανάλογα με την πάθηση. Ενώ η εισαγωγή των βελονών είναι σχεδόν ανώδυνη για τον ασθενή, αυτές επιδρούν στο κεντρικό νευρικό σύστημα και στα κανάλια μετάδοσης πόνου. Έτσι, διεγείρεται το νευρικό σύστημα και ενεργοποιείται μία συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου που σχετίζεται με την παραγωγή και μεταφορά, στους ιστούς που το έχουν ανάγκη, χημικών ουσιών που δρουν ως παυσίπονα.
Οι ουσίες αυτές διεγείρουν την έκλυση άλλων ορμονών που αλλάζουν την αντίληψη του πόνου, επηρεάζουν την ομοιοστασία του σώματος και προκαλούν αλλαγές στο σώμα.
Η λίστα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας για τις παθήσεις στις οποίες ενδείκνυται η θεραπεία με τη χρήση της τεχνικής του βελονισμού, μεταξύ άλλων, περιλαμβάνει:
- Διάστρεμμα
- Κάταγμα
- Θλάσεις
- Αθλητικές κακώσεις – Αιματώματα
- Πόνους στη μέση
- Μυο-Περιτονιακά σημεία πυροδότησης
- Πόνους στον αυχένα
- Τενοντίτιδα
- Επικονδυλίτιδα
- Οστεοαρθρίτιδες
- Ισχιαλγία
- Χρόνιους πόνους
Η επίδραση του βελονισμού είναι αθροιστική. Η αναλγητική του δράση αυξάνεται καθώς πολλαπλασιάζονται οι θεραπείες. Ο χρόνος αποκατάστασης/θεραπείας ποικίλλει ανάλογα με την πάθηση και τον οργανισμό.